ASTA is een quartet van vier vooraanstaande Europese jazzmuzikanten: Antonio Farao (piano), Sylvain Beul (saxen), Thomas Bramerie (bas) en André Ceccarelli (drums), de naam is een acronym van de voornamen. Dit exquise gezelschap van Franse jazz musici werkte al eerder samen onder de naam van het André Ceccarelli Quintet, in 1997 namen ze het album “West Side Story”op, gevolgd door ”Live Sunside Session” in 2008. Meer dan 20 jaar na dit gemeenschappelijke avontuur werken ze weer samen onder de naam ASTA, “c’est vraiment un groupe, c’est plus le André Ceccarelli Quartet” (André ” Dédé” Ceccarelli ) en Sylvain Beuf vervolgens : “C’est comme les membres d’une famille qui se trouvent après un long voyage. Pour moi, c’est tout simplement le meilleur quartet dans lequel j’ai eu le plaisir de jouer”. Een reünie van drie topmuzikanten uit de Franse jazz en een Italiaan kunnen we wel stellen. “Dédé (1946), nestor en grootheid op het slagwerk wereldwijd , meer dan 40 albums staan op zijn naam, hij heeft gespeeld/ opgenomen met de top van de internationale jazzscene : Tom Harrell, Rhoda Scott, Enrico Pieranunci, Kenny Wheeler, Enrico Rava, René Urtreger, maar ook met vocalisten als Aretha Franklin, Tina Turner, Dee Dee Bridgewater en Sting en ook met de Belg David Lynx die is uitgenodigd op dit album, hij heeft de tekst geschreven en vertolkt die in gesproken woord van het titelnummer “Passers of Time”, een compositie van Ceccarelli en Bernard Arcadio. Sylvain Beuf (1964) is een topsaxofonist, hij nam op met Bojan Z., Manu Codjia. Michel Perez en veel in trio bezetting. De Italiaan Antonio Farao (1965) heeft opnames gemaakt met een flink aantal Amerikanen zoals Joe Lovano, Bob Berg, Chris Potter en JackDeJohnette. Thomas Bramerie (1965) is een van de meest gevraagde bassisten uit Frankrijk ( Mulgrew Miller, Jean-Michel Pilc, Stéphane Belmondo, Eric Legnini e.a.) Allemaal echte “Passers of Time”.

Na het voorgaande verhaal kan het natuurlijk niet anders dan dat deze cd een topper blijkt te zijn en dat kan ik volmondig beamen. Het betreft jazz van de bovenste plank, geen neo-bop, geen fusion, geen free jazz, geen ambient gebeuren, maar ook geen futloze mainstream. Sprankelende, levende jazz gespeeld door muzikanten die duidelijk laten horen dat ze er ook plezier in hebben. Iedere muzikant heeft zijn steentje bijgedragen qua composities met uitzondering van het al eerder genoemde “Passers of Time” en “Improvisation for ASTA”dat natuurlijk een gezamenlijk product is en “Mr Henry” geschreven door Henri Giordano (pianist van de groep Troc). Het is evident dat “Dédé” zo gewild is als drummer, de man zit overal bovenop, brushes, bekkens, base drums alles even beheerst en vooral ontzettend stuwend, vooral in de snelle nummers o.a. “4433” is het een genot om te luisteren naar zijn subtiele maar o zo swingende spel, datzelfde geldt trouwens ook voor Sylvain Boef op sax. Ook in de meer introspectieve nummers zoals “Ballade pour Valérie” blijft de spanning aanwezig en verweeft een zachtjes meanderende sax zich met vederlicht pianospel waar de brushes van Dédé tussendoor klinken, tja wat kan jazz toch mooi en ontroerend zijn ! Het vrolijke “M Theory” is zo’n nummer dat alle donkere gevoelens wegjaagt, een huppelende melodie, een klaterende beek van pianoklanken , een serene sopraansax en Dédé als een swingende metronoom samen met de pizzicato baspartij, feest. Het titelnummer “Passers of Time” is een razendsnel vehikel waarin David Linx a la Bobby McFerrin zijn tekst swingend ten gehore brengt, knap en goed gedaan, ik bewonderde hem al eerder op zijn cd met het Mike Del Ferro trio. Jazzliefhebber en andere fans van goede muziek, grijp uw kans en ga luisteren.

Jan van Leersum